Gezginler Kulübü Gezginlerin buluşma adresi…
1977 yılının Nisan’ında Avustralya’nın batısındaki Alice Springs adlı kasabadan rotasını kuzeye doğru çeviren ve çöl üzerinden Hint Okyanusu’na varmayı hedefleyen bir kadın vardı: Robyn Davidson
Babasının gençliğinde Kuzey Afrika’da benzer türden yaptığı yolculuktan da ilham alan genç kadın bu serüvene, aslında biraz da kendisi olma yolunda bir deney olduğunu varsaydığı için atılıyordu. Bu yolculuğunda yalnız değildi elbette dörtte devesi vardı ve yolculuk esnasında onun birçok kez hayatını kurtaracak olan can yoldaşı köpeği Diggity.
Aslında bu yolculuğa uzun zamandır hazırlanıyordu Robyn. Para biriktirmek için sürekli çalışıyordu. Aynı zamanda yolculuk planını National Geographic dergisine yazıp sponsor olmalarını istemiş ama cevap alamamıştı. Bir deve eğitimi çiftliğinde çalışırken tesadüfen bir gençle tanıştı ve bu gencin National Geographic için çalışan bir fotografçı olduğunu öğrenince de ondan yardım istedi. Bu gencin adı Rick Smolan’dı.
Ve nihayetinde biri yavru toplam dört ‘hörgüçlü’ arkadaşıyla yollara düşmeyi başarmıştı 28 yaşındaki genç kadın. Kimseye neden bu yolculuğa çıktığını söylememişti, tek isteği vardı aslında yalnız olmak. ‘National Geographic’ dergisi de ona maddi destek sağlamıştı ama tek bir koşul öne sürmüştü dergi. Amerikalı fotoğrafçı Rick Smolan yolculuğun kimi önemli dönemeçlerini gelip onu belgeleyecekti.
Yalnız bir sorun vardı, bu fotografçının varlığı aslında onu hiçte mutlu etmemişti. Üstelik kendisi develer ve yolculuk konusunda gerekli ön donanıma sahipken Smolan bu konularda tecrübesizdi.
Yolculuğu esnasında yanında bir kasetçalar taşıyor ve Aborjin dilini öğrenmeye çalışıyordu. Onun için bu yolculuk Aborjinlerle zaman geçirmek ve onları tanımak için de bulunmaz bir fırsattı. Bu yolculuğu esnasında yaşlı bir Aborjin olan Mr.Eddie ona 6 hafta eşlik etti. Doğada hayatta kalma sırlarını gösterdi. Birbirlerinin dilini anlamasalar da aralarında bir dostluk oluştu.
“Toplumun kurallarını size hatırlatacak kimse yokken ve sizi toplumla ilişkilendirecek bağlantılar yokken, yeni birşeylere dönüşüm için hazırlanmış olabilirsiniz.” – Robyn
Sonuçta Smolan onu 5 kez ziyaret etti yolculuğunda, aslında zamanla iyi arkadaşta oldular belki Smolan için arkadaştan biraz daha öte.
“Korkusuzluğunun ötesinde onda çok daha değerli bir şey vardı. Ondan her ayrılışımda acaba bu son görüşüm mü endişesi taşıyordum. Yolda ölebilirdi çünkü.” – Smolan
Yolculuk esnasında gerçekten Robyn zorlu anlar yaşadı, bir kaç kez ölümle burun buruna geldi. Çölde susuz kaldı, develeri hastalandı, vahşi deve saldırısına uğradı ve en acısı köpeği zehirlenerek öldü. Ama aslında onu en çok rahatsız eden şeylerden biri yolda karşılaştığı insanlar oldu.
Sonuçta bu serüven ülke çapında büyük bir üne kavuşmuştu, insanlar ona ‘Develi Kadın’ (The Camel Lady) adını takmışlardı ve o her ne kadar haberdar olmasa da gazeteler onun hakkında saçma sapan haberlerle doluydu.
Yaklaşık 9 ayda tamamlandı bu yolculuğunu her ne kadar 6 ay olarak başta planlasa da. 1700 mil kadar sürdü. En sonunda Hint Okyanusuna ulaşmıştı. Uzun bir zaman boyunca suya hasret kalan Robyn ve develeri için bu tam bir mutluluktu.
Fiziksel yolculuğunun sonu gelmişti ve şimdi bu yolculuğu tüm dünya ile paylaşma zamanıydı. Önce 1978 National Geographic dergisinde bir makale yayınladı ardından da kitabını yazdı Robyn: “Tracks – İzler”.
Smolan 1992 yılında “From Alice to Ocean.” adlı kitabında Robyn hakkında daha çok fotograf yayınladı ve bu fotograflar bir filmin kapılarını araladı: Ülkemizde bilineb adıyla “Çöldeki İzler”
Aşağıda Rick Smolan’ın bu yolculuk hakkında kendi deneyimlerini anlattığı bir konuşmayı muhteşem fotograflar eşliğinde seyredebilirsiniz.
Sibel Çağlar
Kaynak: http://proof.nationalgeographic.com/2014/09/19/rick-smolans-trek-with-tracks-from-australian-outback-to-silver-screen/
